Tak, to dokładnie ta sama koncepcja.

 

Masz rację, 44 Special to krótka wersja 44 Magnum (Właściwie 44 Special pojawił się pierwszy, więc jest odwrotnie.)
44 S&W Russian to nie to samo - nie wiem, czy pasowałby do komory 44 magnum. Nie miałem powodu, żeby próbować.

Nie używałem łusek 44 Special z moim 44Mag. Po prostu używam danych ładowania, aby wybrać lżejszy ładunek w zakresie mocy 44 Special.

Powodzenia z twoim i baw się dobrze z nim

 

Nabój .44 Special był dalszym rozwinięciem naboju .44 Russian, tak jak nabój .44 Magnum został opracowany z naboju .44 Special.

Nabój .44 Russian pasuje do bębna rewolweru .44 Magnum.

Uwielbiam .44 Special!

W razie gdyby kogoś to interesowało, .38 Long Colt poprzedzał .38 Special, który poprzedza .357 Magnum. Długość łuski stanowi istotną różnicę dla tych trzech nabojów.

 

Dzięki za info. Chciałem się tylko upewnić.

 

Thanks for the info. I just wanted to make sure.

Zdecydowanie. Lepiej zapobiegać niż leczyć.

 

Brak osobistego doświadczenia, ponieważ strzelam tylko z 44 mag, ale mój brat powiedział mi, że jeśli strzela dużo nabojami specjalnymi bez czyszczenia bębna, a następnie strzela nabojami magnum, łuski czasami utkną w bębnie. Jego rada to czyszczenie między nabojami specjalnymi a magnum, ale niekoniecznie w drugą stronę. Czy ktoś o tym słyszał?

 

Brak osobistego doświadczenia, ponieważ strzelam tylko z 44 mag, ale mój brat powiedział mi, że jeśli strzela dużo nabojami specjalnymi bez czyszczenia bębna, a następnie strzela nabojami magnum, łuski czasami utkną w bębnie. Jego rada to czyszczenie między nabojami specjalnymi a magnum, ale niekoniecznie na odwrót. Czy ktoś o tym słyszał?

Działa to samo z nabojami 38 Special przez komory 357 Magnum.

Krótsze łuski pozwalają na gromadzenie się pozostałości prochu między krawędzią krótszej szyjki łuski a cięciem, w którym zatrzymywałaby się dłuższa szyjka łuski. Nagromadzenie to czasami uniemożliwia załadowanie naboju magnum LUB może spowodować jego zablokowanie podczas próby wyrzucenia.

 

Właściwie nie ma potrzeby używania mosiądzu .44 Special do załadowania .44 Mag. .44 Mag można załadować do rozsądnych poziomów w mosiądzu .44 Mag. Mosiądz .44 Special jest za krótki dla .44 Mag OAL. Ten "skok" może powodować zwiększone osadzanie się ołowiu w stożku przejściowym lufy.
Każdy ładunek pocisków odlewanych 240 grs z prędkością 900-1200 fps jest celny i przyjemny w N-Frame S&W.
Mój stary Mdl 29-2 S&W wystrzelił wiele nabojów przez wiele lat. .44 Mag może strzelać zarówno .44 Russian, jak i .44 Special.

 

Właściwie nie ma potrzeby używania łusek .44 Special do załadowania .44 Mag. .44 Mag można załadować do rozsądnych poziomów w łuskach .44 Mag. Łuski .44 Special są za krótkie dla .44 Mag OAL. Ten "skok" może powodować zwiększone osadzanie się ołowiu w stożku przejściowym lufy.
Każdy ładunek pocisków odlewanych 240 grs z prędkością 900-1200 fps jest celny i przyjemny w N-Frame S&W.
Mój stary Mdl 29-2 S&W wystrzelił wiele nabojów przez wiele lat. .44 Mag może strzelać zarówno .44 Russian, jak i .44 Special.

View attachment 117436

O ile nie masz całej tony łusek .44 special i twoje matryce są ustawione do przeładowywania .44 special, to tak

 

Moje dwa S&W 29 w kalibrze 44 mag i mój S&W 624 w kalibrze 44 spl. Z 44 special strzelam znacznie częściej niż z 44 mag.

 

Cóż, właśnie tu usiadłem i przygotowałem 100 sztuk nabojów .44 Special. Planuję załadować pociski 180 gr. Hornady XPT i użyć prochu "Lil Gun". Mam Unique i Lil Gun na półce i dane dotyczące ładowania dla obu. Będę obserwował kwestię zanieczyszczenia cylindra. Nigdy o tym nie myślałem. Dzięki wam.

 

Będę obserwował problem zanieczyszczenia cylindra. Nigdy o tym nie pomyślałem. Dzięki wam.

Tak, właśnie z tego powodu przestałem strzelać z 38 w moim 357 magnum GP100. Pierścień węglowy w cylindrze przed mosiądzem 38 z pewnością sprawi, że mosiądz 357 się zatnie, chyba że cylinder zostanie dokładnie wyczyszczony.

 

Ci starzy wojownicy nie mieszkają w swoich drewnianych skrzyniach. Wszyscy są S&W Mdl 29-2 .44 Mags. Dolny S&W to Pre-29 Second Mdl HE .44 Mag. wyprodukowany w 2. kwartale 1956 roku. Ten stary S&W jest ze mną od lat. Wszystkie noszą ślady i ślady wieloletniego użytkowania.

 

Teraz masz powód, by kupić sprzęt do odlewania. Zacząłbym od Ideal/Lyman 429421, w obudowie 44 mag z czymś w zakresie prędkości spalania Unique/AA#5/Universal.

 

Ostrzeżenie, jeśli używasz łusek 44 mag, użyj danych dotyczących ładowania 44, a nie danych 44 special. Lekki ładunek prochu dla specjalnego może być poniżej minimum dla Magnum. Zbyt mały ładunek wolnego prochu (ładunek squib) może być wybuchowy.

 

Ostrzeżenie, jeśli używasz łusek 44 mag, użyj danych ładowania 44, a nie danych specjalnych 44. Lekki ładunek prochu dla specjalnego może być poniżej minimum dla Magnum. Zbyt mała ilość wolnego prochu (ładunek squib) może być wybuchowa.

Wysłane z mojego Moto E (4) za pomocą Tapatalk

Komentarz dotyczący ładunków squib, które wysadzają komory .44 Mag, jest interesujący. Słyszałem o tym przez lata. Czy możesz opublikować swoje źródło lub link do niektórych z tych wypadków? Używam i ładuję .44 Mag od ponad 50 lat. Przez te wszystkie lata nigdy tego nie widziałem. Dziękuję za pomoc.

 

Mam dane dla .44 Special i .44 mag. Mam 1 i 3/4 pudełka amunicji fabrycznej .44 mag, więc będę ładował tylko .44 Special w łuski .44 Special. Kiedy skończy mi się amunicja fabryczna .44 Mag., załaduję je do specyfikacji .44 Mag.

Myślę, że na razie wstrzymam się z odlewaniem pocisków. Wiem, że prawdopodobnie zaoszczędziłoby mi to trochę $$$ w dłuższej perspektywie, ale na razie po prostu kupię pociski. Nie strzelam wystarczająco dużo, żeby było to w tej chwili opłacalne.

 

.44s tutaj na stanie.

Smith & Wesson New Century "Triple Lock" .44 Special z lufą 6 1/2 cala, około 1913 roku


Smith & Wesson Model of 1926 .44 Special z 5-calową lufą wysłany do Wolf & Klar Fort Worth Texas w marcu 1931 roku


Smith & Wesson Model 29 z lufą 8 3/8 cala zakupiony jako nowy w styczniu 1980 roku.

 

To jest niesamowite. IMR 4227 zostało wycofane w 2000 roku. Te nadwyżki prochu strzelniczego straciły ważność. H4227 to tak naprawdę AR2205 wyprodukowany w Australii. Jest to szybko spalający się proch używany do zmniejszenia osadzania się ołowiu podczas strzelania pociskami odlewanymi. Gdzie, przy wszystkich tych "implodujących" pistoletach z powodu ładunków squib, są wyniki testów to udowadniające?

 

To jest niewiarygodne. IMR 4227 został wycofany w 2000 roku. Te nadwyżki prochu strzelniczego straciły ważność. H4227 to tak naprawdę AR2205 wyprodukowany w Australii. Jest to szybko spalający się proch używany do zmniejszenia osadzania się ołowiu podczas strzelania pociskami odlewanymi.
Ze wszystkimi tymi pistoletami "implodującymi" z powodu ładunków squib, gdzie są wyniki testów, które to udowadniają?

#1 Stwierdziłem, że to było w latach 80., a nie 2008 #2 stary IMR 4227 i stary H 4227 i nowy IMR4227 firmy Hodgon zawsze były i nadal są wolniejszymi prochami do pistoletów, w rzeczywistości wolniejszymi niż 2400 lub H110. #3 ktoś musi powiedzieć sklepom z bronią, że nie produkują już IMR 4227, ponieważ nadal go sprzedają, w rzeczywistości Midway miał go niedawno w sprzedaży. #4 Nie ostrzegałem tylko przed konkretnym prochem czy nabojem, ale składałem oświadczenie, że ładunki squib mogą być niebezpieczne, H4227 jest nadal dostępny i jest bardzo zbliżony do starych prędkości spalania 4227, ale nawet gdyby nie był dostępny, ostrzeżenie nadal byłoby ważne.
Jeśli nie wierzysz w to, co powiedziałem, dlaczego nie załadujesz wielu łusek 44 mag z 15 i 16 ziarnami H4227 i spróbujesz, może 14 lub 15 ziarnami H110. Czy to będzie niebezpieczne? Nie wiem. Czy temperatura miała z tym coś wspólnego? Nie wiem. Czy nowy proch ma inne właściwości, aby zapobiec niebezpieczeństwu? Nie wiem. Wiem tylko, że nie będę strzelał z ładunkami mniejszymi niż minimalne w moim 44 mag i doradziłem innym, aby tego nie robili. Każdy może zignorować ostrzeżenie lub nie, to zależy od nich.

Wysłane z mojego Moto E (4) za pomocą Tapatalk

 

Broń palna nie musi działać z "pełną mocą" bardziej niż jakakolwiek inna maszyna. Prawdą jest, że niektórzy wciąż wierzą, że jeśli posiadasz .44 Magnum i przeładowujesz go, musisz czuć ciepło na twarzy za każdym razem, gdy pociągasz za spust, gdy dłoń piecze, a uszy dzwonią. Ale to oczywiście nonsens. Mniejsze obciążenia są w porządku do rekreacji i większości strzelań w terenie i rzeczywiście mają swoje miejsce. Moi przyjaciele i ja prawdopodobnie wystrzeliwujemy 100 nabojów "średniej prędkości" na każdego zabójcę dinozaurów. Niewiele podręczników do przeładowywania wymienia obciążenia dla .44 Magnum innych niż hand busters. Doświadczeni przeładowujący z powodzeniem improwizują, ale mniej odważni, praktyczni strzelcy są sfrustrowani.

Tak zwane obciążenie "średniej prędkości" jest poddźwiękowe po wystrzeleniu z typowego rewolweru. Przybliża prędkość czarnego prochu .44-40 i nie powoduje osadzania się ołowiu, gdy jego miękka, płaska kula jest wystrzeliwana z karabinu. Remington oferował i sprzedawał dokładnie takie obciążenie .44 Magnum we wczesnych do połowy lat 80. XX wieku. Było ono przeznaczone na rynek policyjny, jako odpowiednik w .44 Magnum, dla podobnego obciążenia policyjnego .41 Magnum z ołowianą kulą, które również, niestety, zostało wycofane.

Obciążenie Remington .44 Magnum Medium Velocity wykorzystywało płaskonose, 240-ziarniste, płaskodenne, tłoczone ołowiane pociski z dwoma radełkowanymi rowkami smarowymi, przypominającymi wydłużony pocisk .44-40. Jego kształt naśladował dzisiejsze "Cowboy Loads" o prędkości katalogowej 1000 fps z 4-calowej wentylowanej lufy testowej, symulując realistyczne warunki rewolweru.

To ledwie dzisiejsze obciążenie kowbojskie "pierdnięcia myszy", ale mocne rzeczy, których używano na Dzikim Zachodzie do zabijania bawołów i strzelania do Indian. Dla dzisiejszego przeładowującego największa ekonomia jest realizowana dzięki możliwości wykorzystania płaskodennych kul odlewanych, przy użyciu niedrogich, miękkich stopów złomu, takich jak ciężarki do kół lub złom z zapory, z szybszymi prochem pistoletowym lub strzelbowym, które zapewniają dwa razy więcej nabojów na funt niż wolniejsze palniki, które są zwykle używane do pełnych obciążeń .44 Magnum.

Lyman's Cast Bullet Handbook, 4th Edition, wymienia obciążenia .44 Magnum z szybko palącymi się proszkami, ale obciążenia początkowe, choć przydatne w rewolwerach, często przekraczają próg prowadzenia dla płaskich kul, gdy są wystrzeliwane z karabinu. Wymienione są nowsze proszki, takie jak Titegroup lub Trail Boss, ale mój ulubiony, Bullseye, nie był. Należy uważać przy redukcji wolniejszych palników, takich jak #2400, H110 lub 4227, ponieważ ich jednolitość balistyczna jest osłabiona i uzyskasz nieregularną prędkość i ciśnienie, jeśli zejdziesz poniżej opublikowanych danych, około 16 ziaren to minimum w łusce .44 Magnum przy użyciu Alliant #2400 z pociskiem 240-gr.

Poniżej znajduje się moja lista obciążeń, które "działają" i są dobrze sprawdzone. Mam nadzieję, że to skróci twoją krzywą uczenia się i że będą działać dla ciebie tak dobrze, jak dla moich przyjaciół i mnie.

Średnia prędkość .44 Mag Loads, 265-gr. Saeco #441, BHN11, nieskalibrowany .433", smar Lee Liquid Alox

Łuska, spłonka i________Prędkość_______Prędkość_____Średnia 5x5-strzałowych grup wystrzelonych z podpórki z worka z piaskiem @ 50 yds. z karabinu H&R Handi

Chg. Wt. ________ 5-1/2" RBH___H&R 22"___Max.__Min.__Avg.

Starline .44 Spl. WLP
5.2BE, RCBS LD #10___782, 10Sd___940, 9 Sd___3.0___1.9___2.46

Remington .44 Mag. WLP
6.0 Bullseye, LD#11___774, 36Sd___983, 49Sd___2.5___1.9___2.24
6.6 Bullseye, LD#12___948, 13Sd__1141, 9Sd____2.5___1.4___1.94
7.8 Bullseye, LD#14__1017, 11Sd__1233, 10Sd___2.5___1.2___1.88
16.2 #2400, LD#20__1080, 39Sd__1411, 44Sd___2.5___1.3___1.97

Remington .44 Mag. WLP, Remington 240-gr. Semi-Jacketed HP
8.4 Bullseye, LD#15___1033, 11Sd__1197, 15Sd___2.2___1.2___1.76

 

Zgadzam się, ładunek 16 ziaren 2400 został użyty do przewrócenia stalowej sylwetki Minya i to właśnie próbowałem powtórzyć, kiedy dowiedziałem się o niebezpieczeństwach lekkiego ładowania 4227. Jeśli dobrze pamiętam, w mojej instrukcji zalecano minimum 18 ziaren.

Broń palna nie musi działać z „pełną mocą” bardziej niż jakakolwiek inna maszyna. Prawdą jest, że niektórzy ludzie wciąż wierzą, że jeśli posiadasz .44 Magnum i przeładowujesz ją, musisz czuć ciepło na twarzy za każdym razem, gdy pociągasz za spust, gdy dłoń piecze, a uszy dzwonią. Ale to oczywiście nonsens. Mniejsze obciążenia są w porządku do rekreacji i większości strzelań w terenie i rzeczywiście mają swoje miejsce. Moi przyjaciele i ja prawdopodobnie wystrzeliwujemy 100 nabojów o „średniej prędkości” na każdego zabójcę dinozaurów. Niewiele instrukcji przeładowania wymienia obciążenia dla .44 Magnum innych niż handbusters. Doświadczeni przeładowujący z powodzeniem improwizują, ale mniej odważni, praktyczni strzelcy są sfrustrowani.

Tak zwany ładunek „średniej prędkości” jest poddźwiękowy po wystrzeleniu z typowego rewolweru. Przybliża prędkość czarnego prochu .44-40 i nie powoduje osadzania się ołowiu, gdy jego miękka, płaska kula jest wystrzeliwana z karabinu. Remington oferował i sprzedawał dokładnie taki ładunek .44 Magnum we wczesnych i połowie lat 80. XX wieku. Był przeznaczony na rynek policyjny, jako odpowiednik w .44 Magnum, dla podobnego ładunku policyjnego .41 Magnum z ołowianą kulą, który również, niestety, został wycofany.

Ładunek Remington .44 Magnum Medium Velocity wykorzystywał płaskonose, 240-ziarniste, płaskodenne, przetłoczone ołowiane kule z dwoma radełkowanymi rowkami smarowymi, przypominającymi wydłużony pocisk .44-40. Jego kształt naśladował dzisiejsze „Cowboy Loads” o prędkości katalogowej 1000 f.p.s. z 4-calowej wentylowanej lufy testowej, symulując realistyczne warunki rewolweru.

To wcale nie dzisiejszy ładunek kowbojski „pierdnięcie myszy”, ale mocne rzeczy, których używano na Dzikim Zachodzie do zabijania bawołów i strzelania do Indian. Dla dzisiejszego przeładowującego największa ekonomia jest realizowana dzięki możliwości wykorzystania płaskodennych kul odlewanych, przy użyciu tanich, miękkich stopów złomu, takich jak odważniki kół lub złom z zapory, z szybszymi proszkami do pistoletów lub strzelb, które zapewniają dwa razy więcej nabojów na funt niż wolne palniki, które są zwykle używane do pełnych ładunków .44 Magnum.

Lyman's Cast Bullet Handbook, 4th Edition, wymienia ładunki .44 Magnum z szybko palącymi się proszkami, ale ładunki początkowe, choć przydatne w rewolwerach, często przekraczają próg prowadzenia dla kul z płaskim dnem, gdy są wystrzeliwane z karabinu. Wymienione są nowsze proszki, takie jak Titegroup lub Trail Boss, ale mój ulubiony, Bullseye, nie był. Należy uważać przy redukcji wolniejszych palników, takich jak #2400, H110 lub 4227, ponieważ ich jednolitość balistyczna jest upośledzona i uzyskasz nieregularną prędkość i ciśnienie, jeśli zejdziesz poniżej opublikowanych danych, około 16 ziaren to minimum w łusce .44 Magnum przy użyciu Alliant #2400 z kulą 240-gr.

Poniżej znajduje się moja lista ładunków, które „działają” i są dobrze sprawdzone. Mam nadzieję, że to skróci twoją krzywą uczenia się i że będą działać dla ciebie tak dobrze, jak dla moich przyjaciół i mnie.

Medium Velocity .44 Mag Loads, 265-gr. Saeco #441, BHN11, unsized .433”, Lee Liquid Alox lube

Case, Primer and________Velocity_______Velocity_____Avg. 5x5-shot Groups fired from sandbag rest @ 50 yds. from H&R Handi-Rifle

Chg. Wt. 5-1/2” RBH H&R 22”* Max. Min. Avg.

Starline .44 Spl. WLP
5.2BE, RCBS LD #10 782, 10Sd 940, 9 Sd 3.0 1.9 2.46

Remington .44 Mag. WLP
6.0 Bullseye, LD#11 774, 36Sd 983, 49Sd 2.5 1.9 2.24
6.6 Bullseye, LD#12 948, 13Sd 1141, 9Sd 2.5 1.4 1.94
7.8 Bullseye, LD#14 1017, 11Sd 1233, 10Sd 2.5 1.2 1.88
16.2 #2400, LD#20 1080, 39Sd 1411, 44Sd 2.5 1.3 1.97

Remington .44 Mag. WLP, Remington 240-gr. Semi-Jacketed HP
8.4 Bullseye, LD#15 1033, 11Sd 1197, 15Sd 2.2 1.2 1.76

Wysłane z mojego Moto E (4) za pomocą Tapatalk

 

Odpowiedniki ładunku Remington "Medium Velocity" z innymi proszkami ładującymi pocisk ołowiany o masie 240-250 ziaren to 8 ziaren TiteGroup lub WSL, 9 ziaren W231, 452AA, WST lub HP38 lub 10 ziaren WSF, AutoComp, Universal, Unique lub Herco.

 

8,5 ziaren Unique wystrzeli pocisk ołowiany semi-wadcutter o wadze 245-250 ziaren (Lyman 429421) z prędkością 949 fps z długonosego .44 Magnum, który jest tu w posiadaniu. To dobrze spełnia prawie wszystkie rozsądne wymagania, jakie można postawić przed standardowymi pistoletami ... a także kilka nierozsądnych.

Jestem kolejnym, który po prostu nigdy nie strzela krótszymi nabojami w Magnum, traktując rewolwery Magnum jako zupełnie inne zwierzęta niż .38 Specials i .44 Specials. Nie ma nic złego w używaniu krótszych nabojów w cylindrach Magnum, zwłaszcza jeśli zwykle czyści się broń palną między każdym użyciem, ale zbyt łatwo jest oddzielać rzeczy.

 

8,5 ziaren Unique wystrzeli pocisk ołowiany semi-wadcutter o masie 245-250 ziaren (Lyman 429421) z prędkością 949 fps z długiego nosa .44 Magnum, który jest tutaj pod ręką. To zaspokaja prawie wszystkie rozsądne wymagania, jakie można postawić standardowym pistoletom ... a także kilka nierozsądnych.

Jestem kolejnym, który po prostu nigdy nie strzela z krótszych łusek w Magnum, traktując rewolwery Magnum jako zupełnie inne zwierzęta niż .38 Specials i .44 Specials. Nie ma nic złego w używaniu krótszych łusek w cylindrach Magnum, zwłaszcza jeśli zwykle czyści się broń palną między każdym użyciem, ale zbyt łatwo jest oddzielać rzeczy.

Ja osobiście używam ładunku bardzo zbliżonego do tego (8,5 ziaren Universal z 240 ziarnami Keith) w moim Modelu 69 (.44 Magnum) z łuskami .44 special. To bardzo celny ładunek i przyjemny w strzelaniu. A cylinder/rama magnum nie ma problemu z gorącym .44 special.

To pistolet 3", więc strzelanie z ładunków magnum jest wykonalne, ale niezbyt przyjemne (ze względu na huk i odrzut). Myślę, że Keith z prędkością 900-1000 fps zrobi wszystko, czego mógłbym od niego zażądać na szlaku, z dodatkowym bonusem, że POA zawsze będzie POI (i możliwością ćwiczenia z tym ładunkiem przez cały dzień).

 

Gdzie są opublikowane testy, które wyjaśniają zjawisko ładunków Squib "implodujących" i niszczących komory .44 ze stali wysokowęglowej? Przeszukiwałem sieć z negatywnymi wynikami. Wydaje się, że ani Ruger, ani S&W nie miały wyników testów tego w swoich laboratoriach balistycznych.

 

Nie przypominam sobie, żeby ktoś tu tak twierdził, może zostało to usunięte, ale czytając wstecz, jesteś jedyną osobą, która to poruszyła. Tylko idiota sugerowałby, że nie było problemu z pękaniem / pękaniem łusek lub wysadzaniem spłonek, o ile nie wysadza to "wysokowęglowego cylindra", więc jestem pewien, że tego nie sugerujesz. Szukałem w internecie badań pokazujących różnice między obrażeniami odniesionymi po upuszczeniu piłki do siatkówki na stopy z 3 stóp w porównaniu z kulą do kręgli, ale zamierzam uwierzyć ludziom, którzy zrobili to przypadkowo i nie upuszczać kuli do kręgli na moją stopę.

Gdzie są opublikowane testy, które wyjaśniają zjawisko "implozji" ładunków Squib i niszczenia wysokowęglowych stalowych komór .44? Szukałem w sieci z negatywnymi wynikami. Wydaje się, że ani Ruger, ani S&W nie miały wyników testów w swoich laboratoriach balistycznych.

Wysyłane z mojego Moto E (4) za pomocą Tapatalk

 

Istnieje jeden istotny powód, aby nie ładować za mało nabojów rewolwerowych; łuski mogą się nie rozszerzyć do ścianki bębna, co powoduje przedostawanie się pozostałości prochu z powrotem przez komory, co powoduje ich straszne zabrudzenie, a ponadto pocisk nie osiąga obturacji, co skutkuje mniej niż optymalną celnością.

 

Ozark, przekraczasz granicę.
Tak naprawdę robiłeś to przez cały ten wątek, a wiele z tego, w co wierzysz na temat przeładowywania, jest... umm, no cóż, błędne.

To tylko moje zdanie.

 

Stwierdziłem fakt, ty wyrażasz opinię. Który fakt, który stwierdziłem, był według ciebie błędny? Czy to, żeby na pewno nie używać danych ładowania dla jednego naboju w innym? Czy to, że ja i inni zgłaszaliśmy, że używanie zbyt małej ilości wolnych prochu pistoletowego może być niebezpieczne? Czy to, że stwierdziłem, że stary IMR 4227, nowy IMR 4227 i stary H4227 są uważane za wolne w kalibrach pistoletowych? Czy to, że tylko idiota doradziłby ładowanie naboju, który rozrywa łuski i wysadza spłonki, o ile nie wysadza cylindrów węglowych? Zgadzam się, masz prawo do własnej opinii, ale byłbym wdzięczny, gdybyś powiedział mi, na czym opiera się twoja opinia na temat moich wypowiedzi i dokładnie, które z moich wypowiedzi wskazują na brak mojej wiedzy na temat przeładowywania. Przeładowuję i strzelam z 44mag od zaledwie 45 lat, ale w tym czasie polowałem na króliki z kulami .433, polowałem na jelenie ze wszystkim od Sierra 180 hp do 300 grn. odlewanych. Wystrzeliłem więcej odlewanych pocisków na sylwetki, niż pamiętam, prawie wszystkie załadowane przeze mnie z jedynym incydentem „o cholera” i to był wspomniany przeze mnie incydent z niedoładowaniem. Wcześniej posiadałem około 5 44, których już nie mam, a w tej chwili mam model 29 6", model 629 6", model 29 10 5/8" i model 29 5" z 1958 roku z 5 śrubami. Marlin z '72, karabin Ruger sprzed '86 i TC z 14" lufą docelową. Jeszcze żadnego nie wysadziłem. Kiedy udzielam porad, pochodzą one z doświadczenia i informacji faktograficznych oraz danych ładowania, a nie z opinii. Jak doradzanie komuś, aby uważał na dane ładowania, przekracza granicę?

Ozark, przekraczasz granicę. Właściwie to robiłeś przez cały ten wątek, a wiele z tego, w co wierzysz na temat przeładowywania, jest,,, umm, no cóż, błędne. To tylko moja opinia.

Wysłane z mojego Moto E (4) za pomocą Tapatalk

 

Zostały mi tylko dwa .44. Mój pierwszy i ulubiony pistolet, to model 29 z lufą 8-3/8 cala. Mam też 4-calowy model 629, który jest często używany w terenie. Od dziesięcioleci moim ulubionym ładunkiem do strzelania do celu i rekreacji jest 5,5 ziaren 231 pod pociskiem LSWC o masie 240 ziaren w naboju .44 magnum.

Od kilku lat bawię się pociskami platerowanymi i powlekanymi proszkowo, są one znacznie czystsze w strzelaniu i nie kosztują dużo więcej niż standardowe pociski ołowiane. Ponieważ nie ma smaru woskowego, nie dostaję sadzy, która pozostaje po tradycyjnych pociskach ołowianych. Ostatnio używam dużo pocisków Bayou o masie 215 ziaren SWC Hi-Tek. Bardzo mi się podobają.

 

Cała ta gadka o wysadzaniu broni przypomina mi o koledze z pracy, który dostał zestaw do elaboracji Hornady w zamian i postanowił załadować trochę 270 Win. Nie miał wagi, ale miał jakiś rodzaj miarki, której używał jego przyjaciel do ładowania swojej 270. Ale nie miał pojęcia, jaka była waga ładunku. Więc załadował jeden nabój i wypróbował go na swoim podwórku. Wystrzelił, ale pomyślał, że powinien mieć "trochę więcej kopa". Więc załadował półtorej miarki. Ten wysadził jego wyciąg i zablokował jego zamek (zamek ryglowy). Musiał się napracować, żeby otworzyć zamek i wyjąć łuskę. Potem musiał znaleźć nowy wyciąg. Tak opowiedział mi o swoim incydencie, kiedy zapytał mnie, czy wiem, gdzie mógłby dostać nowy wyciąg. Zapytałem, czy dostał książkę ze swoim zestawem Hornady. "Tak." "Czytałeś ją?" "Nie mam czasu." "Och...no! Powodzenia (będziesz go potrzebował) pod nosem)

Ale w każdym razie, nie mam żadnych 44 Specials, więc po prostu kupuję amunicję lub łuski 44 mag. Wydaje się to proste. I po prostu upewniam się, że moje ładunki mieszczą się w zakresie podanym w 4 instrukcjach. Zazwyczaj kończę w środkowym zakresie dla wszystkiego, co jest wymienione. To generalnie daje najlepszą celność i jest o wiele przyjemniejsze w strzelaniu. Nie żeby nie było gorących ładunków, do których dążę. Mam nawet kilka załadowanych z prawie maksymalnym ładunkiem WW296 tylko dlatego, że fajnie jest pozwolić kilku osobom spróbować.
I uwielbiam celność 44 mag strzelającego z wolnej ręki na 100 jardów. To po prostu zbyt duża frajda.

 

nie co jak.
Czy wiesz, że 4227 jest wrażliwy na temperaturę i kapryśny w 44 mag, nawet gdy temperatury nie są tak wysokie?

To również nie jest wolne, 4895 jest wolne w 44 mag, AA-1680 jest na granicy zbyt wolnego w 44.
Zbyt wolne, w sensie, że nie możesz włożyć ostatniego ziarna, aby proszek spalił się wydajnie.
Jeśli spojrzysz na 1680, jest tam z tyłu obok 4198.
4227 to dobry proszek w 30-06 pod pociskami odlewanymi.
Nie jest dobry w 220 swift z pociskami odlewanymi lub płaszczowymi, ponieważ ciśnienie rośnie zbyt szybko.

To, co się działo, nie było winą ilości prochu, którego używałeś, tylko to, że przesunąłeś pocisk, a następnie próbowałeś zapalić proch.
w przeciwieństwie do H-110, który by się nie spalił, 4227 zapalił się i musiał przesunąć zablokowany pocisk.

MIAŁEŚ wysokie ciśnienie, ale nie z powodu zbyt małego ładunku.
Wynikało to z budowy bomby rurowej.

 

Elmer Keith, kowboj z Montany i członek .44 Specialist. .44 Specialist opracował ładunki używając starego mosiądzu Balloon Head. Ładowali potężne ładunki, osadzając pociski na zewnątrz, ładując do maksimum. Problemem było to, że rewolwery często ulegały zniszczeniu. S&W przekonano do zbudowania ramy i cylindra poddanych obróbce cieplnej, które mogłyby wytrzymać ciśnienie. Remington zaoferował mosiężny nabój z pełną główką. Reszta to historia. :usa2:

 

nie co jak.

Czy wiesz, że 4227 jest wrażliwy na temperaturę i kapryśny w 44 mag, nawet gdy temperatury nie są tak wysokie?

To również nie jest wolne, 4895 jest wolne w 44 mag, AA-1680 jest na granicy zbyt wolnego w 44.
Zbyt wolne, w sensie, że nie możesz włożyć ostatniego ziarna, aby proszek spalił się wydajnie.
Jeśli spojrzysz, 1680 jest tam z tyłu obok 4198.
4227 to dobry proszek w 30-06 pod pociskami odlewanymi.
Nie jest dobry w 220 swift z pociskami odlewanymi lub płaszczowymi, ponieważ ciśnienie rośnie zbyt szybko.

To, co się działo, nie było winą ilości prochu, którego używałeś, tylko tym, że przesunąłeś pocisk, a następnie próbowałeś zapalić proch.
w przeciwieństwie do H-110, które by się nie spaliło, 4227 zapaliło się i musiało przesunąć zablokowany pocisk.

MIAŁEŚ wysokie ciśnienie, ale nie z powodu zbyt małego ładunku.
Wynikało to z budowy bomby rurowej.

Dziękuję za bardzo kompetentną odpowiedź na te najbardziej wątpliwe posty. :usa2: